Monday, April 19, 2010

Dünya böyle

Ben bu işi beceremiyorum, hem de hiç... Ama bunu unutmadan yazmalıyım, zaman akıp gidiyor, Elifim büyüyor, arkada birkaç hoş anı kalsın.
Elif Mamma Mia filmini çok sever, Melbourne gezimizde de müzikali izledik, Nilgüncüğüm sağolsun bilet almış bize. Döndüğümüzden beri de sürekli film izleniyor, soundtrack dinleniyor. Bu girizgahtan sonra gelelim Elif ile sohbetimize;
- Anne, biliyorsun mu ne? Ben evlenirken senden ve babamdan ayrılacağim için çok ağlarım, çok üzülürüm
-Annem ben de üzülürüm ama ayrılmak zorunda degiliz, birbirimizi ararız, sorarız, sürekli görüşürüz. Hem çok üzüleceksen evlenmezsin (bir yem atmak lazım)
-Yok, evlenmem lazım (hem ağlarım, hem giderim hesabı)
-Neden annem evlenmem lazım?
-Ee Dünya böyle...
Evet ya, dünya böyle